Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

wësch-en wischen (D) – passer la serpillière, éponger (F) – mop, wipe (E) LexicoLux Stammformen wësch-en – wësch-t – ge-wësch-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech wësch-en du wësch-s hien/si,hatt/et wësch-t mir wësch-en dir wësch-t si wësch-en Perfekt ech hu ge-wësch-t du hues ge-wësch-t hien/si,hatt/et huet ge-wësch-t mir hu ge-wësch-t dir hutt ge-wësch-t si hu ge-wësch-t Plusquamperfekt ech hat ge-wësch-t du has ge-wësch-t hien/si,hatt/et hat ge-wësch-t mir hate ge-wësch-t dir hat ge-wësch-t si hate ge-wësch-t Futur I ech wäert wësch-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-wësch-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif wësch-en du géifs wësch-en hien/si,hatt/et géif wësch-en mir géife wësch-en dir géift wësch-en si géife wësch-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-wësch-t du häss ge-wësch-t hien/si,hatt/et hätt ge-wësch-t mir hätte ge-wësch-t dir hätt ge-wësch-t si hätte ge-wësch-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular wësch! Plural wësch-t! ge-wësch-t wësch-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi ge-wësch-t du gëss ge-wësch-t hie/si,hatt/et gëtt ge-wësch-t mir gi ge-wësch-t dir gitt ge-wësch-t si gi ge-wësch-t Perfekt ech si ge-wësch-t ginn du bass ge-wësch-t ginn hien/si,hatt/et ass ge-wësch-t ginn mir si ge-wësch-t ginn dir sidd ge-wësch-t ginn si si ge-wësch-t ginn Plusquamperfekt ech war ge-wësch-t ginn du waars ge-wësch-t ginn hien/si,hatt/et war ge-wësch-t ginn mir ware ge-wësch-t ginn dir waart ge-wësch-t ginn si ware ge-wësch-t ginn Futur I ech wäert ge-wësch-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-wësch-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ge-wësch-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ge-wësch-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier ge-wësch-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben auswësch-en • entwësch-en • erwësch-en • ewechwësch-en • ofwësch-en • opwësch-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles