Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

ausdäitsch-en ausdeutschen (D) – dégermaniser (F) LexicoLux Stammformen ausdäitsch-en – däitsch-t aus – ausge-däitsch-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (aus-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech däitsch-en aus du däitsch-s aus hien/si,hatt/et däitsch-t aus mir däitsch-en aus dir däitsch-t aus si ver-däitsch-en aus Perfekt ech hunn ausge-däitsch-t du hues ausge-däitsch-t hien/si,hatt/et huet ausge-däitsch-t mir hunn ausge-däitsch-t dir hutt ausge-däitsch-t si hunn ausge-däitsch-t Plusquamperfekt ech hat ausge-däitsch-t du has ausge-däitsch-t hien/si,hatt/et hat ausge-däitsch-t mir haten ausge-däitsch-t dir hat ausge-däitsch-t si haten ausge-däitsch-t Futur I ech wäert ausdäitsch-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ausge-däitsch-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ausdäitsch-en du géifs ausdäitsch-en hien/si,hatt/et géif ausdäitsch-en mir géifen ausdäitsch-en dir géift ausdäitsch-en si géifen ausdäitsch-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ausge-däitsch-t du häss ausge-däitsch-t hien/si,hatt/et hätt ausge-däitsch-t mir hätten ausge-däitsch-t dir hätt ausge-däitsch-t si hätten ausge-däitsch-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular däitsch aus! Plural däitsch-t aus! ausge-däitsch-t ausdäitsch-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn ausge-däitsch-t du gëss ausge-däitsch-t hie/si,hatt/et gëtt ausge-däitsch-t mir ginn ausge-däitsch-t dir gitt ausge-däitsch-t si ginn ausge-däitsch-t Perfekt ech sinn ausge-däitsch-t ginn du bass ausge-däitsch-t ginn hien/si,hatt/et ass ausge-däitsch-t ginn mir sinn ausge-däitsch-t ginn dir sidd ausge-däitsch-t ginn si sinn ausge-däitsch-t ginn Plusquamperfekt ech war ausge-däitsch-t ginn du waars ausge-däitsch-t ginn hien/si,hatt/et war ausge-däitsch-t ginn mir waren ausge-däitsch-t ginn dir waart ausge-däitsch-t ginn si waren ausge-däitsch-t ginn Futur I ech wäert ausge-däitsch-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ausge-däitsch-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ausge-däitsch-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ausge-däitsch-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier ausge-däitsch-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben andäitsch-en • verdäitsch-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles