Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

defloréieren deflorieren (D) – déflorer (F) – to deflower (E) LexicoLux Stammformen defloréieren – defloréiert – defloréiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech defloréieren du defloréiers hien/si,hatt/et defloréiert mir defloréieren dir defloréiert si defloréieren Perfekt ech hunn defloréiert du hues defloréiert hien/si,hatt/et huet defloréiert mir hunn defloréiert dir hutt defloréiert si hunn defloréiert Plusquamperfekt ech hat defloréiert du has defloréiert hien/si,hatt/et hat defloréiert mir haten defloréiert dir hat defloréiert si haten defloréiert Futur I ech wäert defloréieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert defloréiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif defloréieren du géifs defloréieren hien/si,hatt/et géif defloréieren mir géifen defloréieren dir géift defloréieren si géifen defloréieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt defloréiert du häss defloréiert hien/si,hatt/et hätt defloréiert mir hätten defloréiert dir hätt defloréiert si hätten defloréiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular defloréier! Plural defloréiert! defloréiert defloréieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn defloréiert du gëss defloréiert hie/si,hatt/et gëtt defloréiert mir ginn defloréiert dir gitt defloréiert si ginn defloréiert Perfekt ech sinn defloréiert ginn du bass defloréiert ginn hien/si,hatt/et ass defloréiert ginn mir sinn defloréiert ginn dir sidd defloréiert ginn si sinn defloréiert ginn Plusquamperfekt ech war defloréiert ginn du waars defloréiert ginn hien/si,hatt/et war defloréiert ginn mir waren defloréiert ginn dir waart defloréiert ginn si waren defloréiert ginn Futur I ech wäert defloréiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert defloréiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif defloréiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif defloréiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier defloréiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles