Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

ëmdëpp-en umfüllen, umtopfen (D) – dépoter qc. (F) LexicoLux Stammformen ëmdëpp-en – dëpp-t ëm – ëmge-dëpp-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (ëm-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech dëpp-en ëm du dëpp-s ëm hien/si,hatt/et dëpp-t ëm mir dëpp-en ëm dir dëpp-t ëm si dëpp-en ëm Perfekt ech hunn ëmge-dëpp-t du hues ëmge-dëpp-t hien/si,hatt/et huet ëmge-dëpp-t mir hunn ëmge-dëpp-t dir hutt ëmge-dëpp-t si hunn ëmge-dëpp-t Plusquamperfekt ech hat ëmge-dëpp-t du has ëmge-dëpp-t hien/si,hatt/et hat ëmge-dëpp-t mir haten ëmge-dëpp-t dir hat ëmge-dëpp-t si haten ëmge-dëpp-t Futur I ech wäert ëmdëpp-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ëmge-dëpp-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ëmdëpp-en du géifs ëmdëpp-en hien/si,hatt/et géif ëmdëpp-en mir géifen ëmdëpp-en dir géift ëmdëpp-en si géifen ëmdëpp-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ëmge-dëpp-t du häss ëmge-dëpp-t hien/si,hatt/et hätt ëmge-dëpp-t mir hätten ëmge-dëpp-t dir hätt ëmge-dëpp-t si hätten ëmge-dëpp-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular dëpp ëm! Plural dëpp-t ëm! ëmge-dëpp-t ëmdëpp-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn ëmge-dëpp-t du gëss ëmge-dëpp-t hie/si,hatt/et gëtt ëmge-dëpp-t mir ginn ëmge-dëpp-t dir gitt ëmge-dëpp-t si ginn ëmge-dëpp-t Perfekt ech sinn ëmge-dëpp-t ginn du bass ëmge-dëpp-t ginn hien/si,hatt/et ass ëmge-dëpp-t ginn mir sinn ëmge-dëpp-t ginn dir sidd ëmge-dëpp-t ginn si sinn ëmge-dëpp-t ginn Plusquamperfekt ech war ëmge-dëpp-t ginn du waars ëmge-dëpp-t ginn hien/si,hatt/et war ëmge-dëpp-t ginn mir waren ëmge-dëpp-t ginn dir waart ëmge-dëpp-t ginn si waren ëmge-dëpp-t ginn Futur I ech wäert ëmge-dëpp-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ëmge-dëpp-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ëmge-dëpp-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ëmge-dëpp-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier ëmge-dëpp-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles