Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

diskrimin-éier-en diskriminieren (D) – discriminer (F) – to discriminate (E) LexicoLux Stammformen disdiskrimin-éier-en – disdiskrimin-éier-t – disdiskrimin-éier-t Kennzeichen Unregelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • präfigiertes Verb (dis-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech disdiskrimin-éier-en du disdiskrimin-éier-s hien/si,hatt/et disdiskrimin-éier-t mir disdiskrimin-éier-en dir disdiskrimin-éier-t si disdiskrimin-éier-en Perfekt ech hunn disdiskrimin-éier-t du hues disdiskrimin-éier-t hien/si,hatt/et huet disdiskrimin-éier-t mir hunn disdiskrimin-éier-t dir hutt disdiskrimin-éier-t si hunn disdiskrimin-éier-t Plusquamperfekt ech hat disdiskrimin-éier-t du has disdiskrimin-éier-t hien/si,hatt/et hat disdiskrimin-éier-t mir haten disdiskrimin-éier-t dir hat disdiskrimin-éier-t si haten disdiskrimin-éier-t Futur I ech wäert diskrimin-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert disdiskrimin-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif diskrimin-éier-en du géifs diskrimin-éier-en hien/si,hatt/et géif diskrimin-éier-en mir géifen diskrimin-éier-en dir géift diskrimin-éier-en si géifen diskrimin-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt disdiskrimin-éier-t du häss disdiskrimin-éier-t hien/si,hatt/et hätt disdiskrimin-éier-t mir hätten disdiskrimin-éier-t dir hätt disdiskrimin-éier-t si hätten disdiskrimin-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular disdiskrimin-éier! Plural disdiskrimin-éier-t! disdiskrimin-éier-t diskrimin-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn disdiskrimin-éier-t du gëss disdiskrimin-éier-t hie/si,hatt/et gëtt disdiskrimin-éier-t mir ginn disdiskrimin-éier-t dir gitt disdiskrimin-éier-t si ginn disdiskrimin-éier-t Perfekt ech sinn disdiskrimin-éier-t ginn du bass disdiskrimin-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass disdiskrimin-éier-t ginn mir sinn disdiskrimin-éier-t ginn dir sidd disdiskrimin-éier-t ginn si sinn disdiskrimin-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war disdiskrimin-éier-t ginn du waars disdiskrimin-éier-t ginn hien/si,hatt/et war disdiskrimin-éier-t ginn mir waren disdiskrimin-éier-t ginn dir waart disdiskrimin-éier-t ginn si waren disdiskrimin-éier-t ginn Futur I ech wäert disdiskrimin-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert disdiskrimin-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif disdiskrimin-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif disdiskrimin-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier disdiskrimin-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles