Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

verdréchn-en vertrocknen (D) – flétrir (F) – to dry up (E) LexicoLux Stammformen verdréchn-en – verdréchen-t – verdréchen-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • präfigiertes Verb (ver-) Endungen abtrennen? ja/nein Varianten dréchenen

Indikativ Aktiv Präsens ech verdréchn-en du verdréchen-s hien/si,hatt/et verdréchen-t mir verdréchn-en dir verdréchen-t si verdréchn-en Perfekt ech hu verdréchen-t du hues verdréchen-t hien/si,hatt/et huet verdréchen-t mir hu verdréchen-t dir hutt verdréchen-t si hu verdréchen-t Plusquamperfekt ech hat verdréchen-t du has verdréchen-t hien/si,hatt/et hat verdréchen-t mir hate verdréchen-t dir hat verdréchen-t si hate verdréchen-t Futur I ech wäert verdréchn-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert verdréchen-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif verdréchn-en du géifs verdréchn-en hien/si,hatt/et géif verdréchn-en mir géife verdréchn-en dir géift verdréchn-en si géife verdréchn-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt verdréchen-t du häss verdréchen-t hien/si,hatt/et hätt verdréchen-t mir hätte verdréchen-t dir hätt verdréchen-t si hätte verdréchen-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular verdréchen! Plural verdréchen-t! verdréchen-t verdréchn-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi verdréchen-t du gëss verdréchen-t hie/si,hatt/et gëtt verdréchen-t mir gi verdréchen-t dir gitt verdréchen-t si gi verdréchen-t Perfekt ech si verdréchen-t ginn du bass verdréchen-t ginn hien/si,hatt/et ass verdréchen-t ginn mir si verdréchen-t ginn dir sidd verdréchen-t ginn si si verdréchen-t ginn Plusquamperfekt ech war verdréchen-t ginn du waars verdréchen-t ginn hien/si,hatt/et war verdréchen-t ginn mir ware verdréchen-t ginn dir waart verdréchen-t ginn si ware verdréchen-t ginn Futur I ech wäert verdréchen-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert verdréchen-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif verdréchen-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif verdréchen-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier verdréchen-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben andréchn-en • ausdréchn-en • dréchn-en • ofdréchn-en • opdréchn-en • undréchn-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles