Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

ëmdrécken umdrücken (D) LexicoLux Stammformen ëmdrécken – dréckt ëm – ëmgedréckt Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (ëm-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech drécken ëm du drécks ëm hien/si,hatt/et dréckt ëm mir drécken ëm dir dréckt ëm si drécken ëm Perfekt ech hunn ëmgedréckt du hues ëmgedréckt hien/si,hatt/et huet ëmgedréckt mir hunn ëmgedréckt dir hutt ëmgedréckt si hunn ëmgedréckt Plusquamperfekt ech hat ëmgedréckt du has ëmgedréckt hien/si,hatt/et hat ëmgedréckt mir haten ëmgedréckt dir hat ëmgedréckt si haten ëmgedréckt Futur I ech wäert ëmdrécken du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ëmgedréckt hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ëmdrécken du géifs ëmdrécken hien/si,hatt/et géif ëmdrécken mir géifen ëmdrécken dir géift ëmdrécken si géifen ëmdrécken Konjunktiv II Perfekt ech hätt ëmgedréckt du häss ëmgedréckt hien/si,hatt/et hätt ëmgedréckt mir hätten ëmgedréckt dir hätt ëmgedréckt si hätten ëmgedréckt Imperativ Partizip Infinitiv Singular dréck ëm! Plural dréckt ëm! ëmgedréckt ëmdrécken B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn ëmgedréckt du gëss ëmgedréckt hie/si,hatt/et gëtt ëmgedréckt mir ginn ëmgedréckt dir gitt ëmgedréckt si ginn ëmgedréckt Perfekt ech sinn ëmgedréckt ginn du bass ëmgedréckt ginn hien/si,hatt/et ass ëmgedréckt ginn mir sinn ëmgedréckt ginn dir sidd ëmgedréckt ginn si sinn ëmgedréckt ginn Plusquamperfekt ech war ëmgedréckt ginn du waars ëmgedréckt ginn hien/si,hatt/et war ëmgedréckt ginn mir waren ëmgedréckt ginn dir waart ëmgedréckt ginn si waren ëmgedréckt ginn Futur I ech wäert ëmgedréckt ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ëmgedréckt gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ëmgedréckt du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ëmgedréckt ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier ëmgedréckt ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben andrécken • ausdrécken • bäidrécken • dohindrécken • doutdrécken • drandrécken • drécken • duerchdrécken • erandrécken • erausdrécken • erdrécken • erofdrécken • eropdrécken • ewechdrécken • nodrécken • ofdrécken • opdrécken • undrécken • verdrécken • zerdrécken • zeréckdrécken • zoudrécken

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles