Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

verdréi-en verdrehen (D) – tordre, vriller (F) – to twist (E) LexicoLux Stammformen verdréi-en – verdréi-t – verdréi-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • präfigiertes Verb (ver-) Endungen abtrennen? ja/nein Varianten auch mit -n- möglich: dréinen

Indikativ Aktiv Präsens ech verdréi-en du verdréi-s hien/si,hatt/et verdréi-t mir verdréi-en dir verdréi-t si verdréi-en Perfekt ech hu verdréi-t du hues verdréi-t hien/si,hatt/et huet verdréi-t mir hu verdréi-t dir hutt verdréi-t si hu verdréi-t Plusquamperfekt ech hat verdréi-t du has verdréi-t hien/si,hatt/et hat verdréi-t mir hate verdréi-t dir hat verdréi-t si hate verdréi-t Futur I ech wäert verdréi-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert verdréi-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif verdréi-en du géifs verdréi-en hien/si,hatt/et géif verdréi-en mir géife verdréi-en dir géift verdréi-en si géife verdréi-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt verdréi-t du häss verdréi-t hien/si,hatt/et hätt verdréi-t mir hätte verdréi-t dir hätt verdréi-t si hätte verdréi-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular verdréi! Plural verdréi-t! verdréi-t verdréi-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi verdréi-t du gëss verdréi-t hie/si,hatt/et gëtt verdréi-t mir gi verdréi-t dir gitt verdréi-t si gi verdréi-t Perfekt ech si verdréi-t ginn du bass verdréi-t ginn hien/si,hatt/et ass verdréi-t ginn mir si verdréi-t ginn dir sidd verdréi-t ginn si si verdréi-t ginn Plusquamperfekt ech war verdréi-t ginn du waars verdréi-t ginn hien/si,hatt/et war verdréi-t ginn mir ware verdréi-t ginn dir waart verdréi-t ginn si ware verdréi-t ginn Futur I ech wäert verdréi-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert verdréi-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif verdréi-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif verdréi-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier verdréi-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben andréi-en • ausdréi-en • bäidréi-en • dréi-en • duerchdréi-en • ëmdréi-en • erofdréi-en • eropdréi-en • iwwerdréi-en • ofdréi-en • opdréi-en • undréi-en • zeréckdréi-en • zoudréi-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles