Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen
Sprachauswahl  [lu] [de] [fr]

 

opfalen auffalten (D) – déplier (F)
Stammformen opfalenfaalt opopgefaalt
Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (op-) • Vokalverdoppelung Endungen
abtrennen? ja/nein
Indikativ Aktiv
Präsens
echfalen op
dufaals op
hien/si,hatt/etfaalt op
mirfalen op
dirfaalt op
sifalen op
Perfekt
echhunnopgefaalt
duhuesopgefaalt
hien/si,hatt/ethuetopgefaalt
mirhunnopgefaalt
dirhuttopgefaalt
sihunnopgefaalt
Plusquamperfekt
echhatopgefaalt
duhasopgefaalt
hien/si,hatt/ethatopgefaalt
mirhatenopgefaalt
dirhatopgefaalt
sihatenopgefaalt
Futur I
echwäert opfalen
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
Futur II
echwäert opgefaalt hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
Konjunktiv II Aktiv
Zusammengesetzter Konjunktiv II
echgéifopfalen
dugéifsopfalen
hien/si,hatt/etgéifopfalen
mirgéifenopfalen
dirgéiftopfalen
sigéifenopfalen
Konjunktiv II Perfekt
echhättopgefaalt
duhässopgefaalt
hien/si,hatt/ethättopgefaalt
mirhättenopgefaalt
dirhättopgefaalt
sihättenopgefaalt
Imperativ Partizip Infinitiv
Singularfal op!
Pluralfaalt op!
opgefaalt
opfalen
Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben
falen
Bemerkungen (intern)
None
 
 
© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles