Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen
Sprachauswahl  [lu] [de] [fr]

 

vergonn-en vergönnen (D)
Stammformen vergonn-envergonn-tvergonn-t
Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • präfigiertes Verb (ver-) Endungen
abtrennen? ja/nein
Indikativ Aktiv
Präsens
echvergonn-en
duvergonn-s
hien/si,hatt/etvergonn-t
mirvergonn-en
dirvergonn-t
sivergonn-en
Perfekt
echhuvergonn-t
duhuesvergonn-t
hien/si,hatt/ethuetvergonn-t
mirhuvergonn-t
dirhuttvergonn-t
sihuvergonn-t
Plusquamperfekt
echhatvergonn-t
duhasvergonn-t
hien/si,hatt/ethatvergonn-t
mirhatevergonn-t
dirhatvergonn-t
sihatevergonn-t
Futur I
echwäert vergonn-en
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Futur II
echwäert vergonn-t hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Konjunktiv II Aktiv
Zusammengesetzter Konjunktiv II
echgéifvergonn-en
dugéifsvergonn-en
hien/si,hatt/etgéifvergonn-en
mirgéifevergonn-en
dirgéiftvergonn-en
sigéifevergonn-en
Konjunktiv II Perfekt
echhättvergonn-t
duhässvergonn-t
hien/si,hatt/ethättvergonn-t
mirhättevergonn-t
dirhättvergonn-t
sihättevergonn-t
Imperativ Partizip Infinitiv
Singularvergonn!
Pluralvergonn-t!
vergonn-t
vergonn-en
Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben
gonn-en
Bemerkungen (intern)
fr. übersetzung
 
 
© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles