Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen
Sprachauswahl  [lu] [de] [fr]

 

hänken hängen (D) – pendre (F) – hang (E) – pender (P)
Stammformen hänkenhänktgehaangen
Kennzeichen unregelmäßig (Vokalwechsel) • • Hilfsverb hunn Endungen
abtrennen? ja/nein
Varianten hung (Präteritum), héng (Konjunktiv)
Indikativ Aktiv
Präsens
echhänken
duhänks
hien/si,hatt/ethänkt
mirhänken
dirhänkt
sihänken
Präteritum
echhoung
duhoungs
hien/si,hatt/ethoung
mirhoungen
dirhoungt
sihoungen
Perfekt
echhugehaangen
duhuesgehaangen
hien/si,hatt/ethuetgehaangen
mirhugehaangen
dirhuttgehaangen
sihugehaangen
Plusquamperfekt
echhatgehaangen
duhasgehaangen
hien/si,hatt/ethatgehaangen
mirhategehaangen
dirhatgehaangen
sihategehaangen
Futur I
echwäert hänken
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
Futur II
echwäert gehaangen hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Konjunktiv II Aktiv
Einfacher Konjunktiv II
ech*héing
du*héings
hien/si,hatt/et*héing
mir*héingen
dir*héingt
si*héingen
Zusammengesetzter Konjunktiv II
echgéifhänken
dugéifshänken
hien/si,hatt/etgéifhänken
mirgéifenhänken
dirgéifthänken
sigéifenhänken
Konjunktiv II Perfekt
echhättgehaangen
duhässgehaangen
hien/si,hatt/ethättgehaangen
mirhättegehaangen
dirhättgehaangen
sihättegehaangen
Imperativ Partizip Infinitiv
Singularhänk!
Pluralhänkt!
gehaangen
hänken
Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben
anhänkenaushänkendrunhänkenduerchhänkenëmhänkeneraushänkenerhänkenerofhänkenewechhänkeniwwerhänkenofhänkenophänkenunhänkenverhänkenzouhänken
Bemerkungen (intern)
None
 
 
© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles