Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen
Sprachauswahl  [lu] [de] [fr]

 

ëmkappen umhacken (D) – biner (F)
Stammformen ëmkappenkappt ëmëmgekappt
Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (ëm-) Endungen
abtrennen? ja/nein
Indikativ Aktiv
Präsens
echkappen ëm
dukapps ëm
hien/si,hatt/etkappt ëm
mirkappen ëm
dirkappt ëm
sikappen ëm
Perfekt
echhunnëmgekappt
duhuesëmgekappt
hien/si,hatt/ethuetëmgekappt
mirhunnëmgekappt
dirhuttëmgekappt
sihunnëmgekappt
Plusquamperfekt
echhatëmgekappt
duhasëmgekappt
hien/si,hatt/ethatëmgekappt
mirhatenëmgekappt
dirhatëmgekappt
sihatenëmgekappt
Futur I
echwäert ëmkappen
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
Futur II
echwäert ëmgekappt hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
Konjunktiv II Aktiv
Zusammengesetzter Konjunktiv II
echgéifëmkappen
dugéifsëmkappen
hien/si,hatt/etgéifëmkappen
mirgéifenëmkappen
dirgéiftëmkappen
sigéifenëmkappen
Konjunktiv II Perfekt
echhättëmgekappt
duhässëmgekappt
hien/si,hatt/ethättëmgekappt
mirhättenëmgekappt
dirhättëmgekappt
sihättenëmgekappt
Imperativ Partizip Infinitiv
Singularkapp ëm!
Pluralkappt ëm!
ëmgekappt
ëmkappen
Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben
kappenofkappenopkappen
Bemerkungen (intern)
None
 
 
© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles