Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen
Sprachauswahl  [lu] [de] [fr]

 

oppatschen
Stammformen oppatschenpatscht opopgepatscht
Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (op-) • Seltenes Verb Endungen
abtrennen? ja/nein
Indikativ Aktiv
Präsens
echpatschen op
dupatschs op
hien/si,hatt/etpatscht op
mirpatschen op
dirpatscht op
sipatschen op
Perfekt
echhunnopgepatscht
duhuesopgepatscht
hien/si,hatt/ethuetopgepatscht
mirhunnopgepatscht
dirhuttopgepatscht
sihunnopgepatscht
Plusquamperfekt
echhatopgepatscht
duhasopgepatscht
hien/si,hatt/ethatopgepatscht
mirhatenopgepatscht
dirhatopgepatscht
sihatenopgepatscht
Futur I
echwäert oppatschen
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
Futur II
echwäert opgepatscht hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
Konjunktiv II Aktiv
Zusammengesetzter Konjunktiv II
echgéifoppatschen
dugéifsoppatschen
hien/si,hatt/etgéifoppatschen
mirgéifenoppatschen
dirgéiftoppatschen
sigéifenoppatschen
Konjunktiv II Perfekt
echhättopgepatscht
duhässopgepatscht
hien/si,hatt/ethättopgepatscht
mirhättenopgepatscht
dirhättopgepatscht
sihättenopgepatscht
Imperativ Partizip Infinitiv
Singularpatsch op!
Pluralpatscht op!
opgepatscht
oppatschen
Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben
patschen
Bemerkungen (intern)
None
 
 
© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles