Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen
Sprachauswahl  [lu] [de] [fr]

 

prouwen üben (D) – exercer (F)
Stammformen prouwenprouftgeprouft
Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Auslautverhärtung Endungen
abtrennen? ja/nein
Indikativ Aktiv
Präsens
echprouwen
duproufs
hien/si,hatt/etprouft
mirprouwen
dirprouft
siprouwen
Perfekt
echhugeprouft
duhuesgeprouft
hien/si,hatt/ethuetgeprouft
mirhugeprouft
dirhuttgeprouft
sihugeprouft
Plusquamperfekt
echhatgeprouft
duhasgeprouft
hien/si,hatt/ethatgeprouft
mirhategeprouft
dirhatgeprouft
sihategeprouft
Futur I
echwäert prouwen
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Futur II
echwäert geprouft hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Konjunktiv II Aktiv
Zusammengesetzter Konjunktiv II
echgéifprouwen
dugéifsprouwen
hien/si,hatt/etgéifprouwen
mirgéifeprouwen
dirgéiftprouwen
sigéifeprouwen
Konjunktiv II Perfekt
echhättgeprouft
duhässgeprouft
hien/si,hatt/ethättgeprouft
mirhättegeprouft
dirhättgeprouft
sihättegeprouft
Imperativ Partizip Infinitiv
Singularprouf!
Pluralprouft!
geprouft
prouwen
Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben
aprouwen
Bemerkungen (intern)
None
 
 
© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles