Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen
Sprachauswahl  [lu] [de] [fr]

 

ausbréien ausbrühen (D)
Stammformen ausbréienbréit ausausgebréit
Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (aus-) Endungen
abtrennen? ja/nein
Indikativ Aktiv
Präsens
echbréien aus
dubréis aus
hien/si,hatt/etbréit aus
mirbréien aus
dirbréit aus
sibréien aus
Perfekt
echhunnausgebréit
duhuesausgebréit
hien/si,hatt/ethuetausgebréit
mirhunnausgebréit
dirhuttausgebréit
sihunnausgebréit
Plusquamperfekt
echhatausgebréit
duhasausgebréit
hien/si,hatt/ethatausgebréit
mirhatenausgebréit
dirhatausgebréit
sihatenausgebréit
Futur I
echwäert ausbréien
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
Futur II
echwäert ausgebréit hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
Konjunktiv II Aktiv
Zusammengesetzter Konjunktiv II
echgéifausbréien
dugéifsausbréien
hien/si,hatt/etgéifausbréien
mirgéifenausbréien
dirgéiftausbréien
sigéifenausbréien
Konjunktiv II Perfekt
echhättausgebréit
duhässausgebréit
hien/si,hatt/ethättausgebréit
mirhättenausgebréit
dirhättausgebréit
sihättenausgebréit
Imperativ Partizip Infinitiv
Singularbréi aus!
Pluralbréit aus!
ausgebréit
ausbréien
Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben
bréien
Bemerkungen (intern)
fr: übersetzung
 
 
© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles