Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen
Sprachauswahl  [lu] [de] [fr]

 

schneeën 1) entästen -- e Bam, eng Ho sch.; 2) im Gestrüpp einen Weg aushauen (Wald). (D)
Stammformen schneeënschneetgeschneet
Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Trema in -ën • Seltenes Verb Endungen
abtrennen? ja/nein
Indikativ Aktiv
Präsens
echschneeën
duschnees
hien/si,hatt/etschneet
mirschneeën
dirschneet
sischneeën
Perfekt
echhugeschneet
duhuesgeschneet
hien/si,hatt/ethuetgeschneet
mirhugeschneet
dirhuttgeschneet
sihugeschneet
Plusquamperfekt
echhatgeschneet
duhasgeschneet
hien/si,hatt/ethatgeschneet
mirhategeschneet
dirhatgeschneet
sihategeschneet
Futur I
echwäert schneeën
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Futur II
echwäert geschneet hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerte
dirwäert
siwäerte
Konjunktiv II Aktiv
Zusammengesetzter Konjunktiv II
echgéifschneeën
dugéifsschneeën
hien/si,hatt/etgéifschneeën
mirgéifeschneeën
dirgéiftschneeën
sigéifeschneeën
Konjunktiv II Perfekt
echhättgeschneet
duhässgeschneet
hien/si,hatt/ethättgeschneet
mirhättegeschneet
dirhättgeschneet
sihättegeschneet
Imperativ Partizip Infinitiv
Singularschnee!
Pluralschneet!
geschneet
schneeën
Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben
keine
Bemerkungen (intern)
None
 
 
© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles