Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen
Sprachauswahl  [lu] [de] [fr]

 

opstauen aufstauen (D) – accumuler (F)
Stammformen opstauenstaut opopgestaut
Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (op-) Endungen
abtrennen? ja/nein
Indikativ Aktiv
Präsens
echstauen op
dustaus op
hien/si,hatt/etstaut op
mirstauen op
dirstaut op
sistauen op
Perfekt
echhunnopgestaut
duhuesopgestaut
hien/si,hatt/ethuetopgestaut
mirhunnopgestaut
dirhuttopgestaut
sihunnopgestaut
Plusquamperfekt
echhatopgestaut
duhasopgestaut
hien/si,hatt/ethatopgestaut
mirhatenopgestaut
dirhatopgestaut
sihatenopgestaut
Futur I
echwäert opstauen
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
Futur II
echwäert opgestaut hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
Konjunktiv II Aktiv
Zusammengesetzter Konjunktiv II
echgéifopstauen
dugéifsopstauen
hien/si,hatt/etgéifopstauen
mirgéifenopstauen
dirgéiftopstauen
sigéifenopstauen
Konjunktiv II Perfekt
echhättopgestaut
duhässopgestaut
hien/si,hatt/ethättopgestaut
mirhättenopgestaut
dirhättopgestaut
sihättenopgestaut
Imperativ Partizip Infinitiv
Singularstau op!
Pluralstaut op!
opgestaut
opstauen
Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben
stauenverstauen
Bemerkungen (intern)
None
 
 
© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles