Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen
Sprachauswahl  [lu] [de] [fr]

 

transitéieren fahren (D) – conduire (F)
Stammformen transitéierentransitéierttransitéiert
Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • präfigiertes Verb (trans-) Endungen
abtrennen? ja/nein
Indikativ Aktiv
Präsens
echtransitéieren
dutransitéiers
hien/si,hatt/ettransitéiert
mirtransitéieren
dirtransitéiert
sitransitéieren
Perfekt
echhunntransitéiert
duhuestransitéiert
hien/si,hatt/ethuettransitéiert
mirhunntransitéiert
dirhutttransitéiert
sihunntransitéiert
Plusquamperfekt
echhattransitéiert
duhastransitéiert
hien/si,hatt/ethattransitéiert
mirhatentransitéiert
dirhattransitéiert
sihatentransitéiert
Futur I
echwäert transitéieren
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
Futur II
echwäert transitéiert hunn
duwäerts
hien/si,hatt/etwäert
mirwäerten
dirwäert
siwäerten
Konjunktiv II Aktiv
Zusammengesetzter Konjunktiv II
echgéiftransitéieren
dugéifstransitéieren
hien/si,hatt/etgéiftransitéieren
mirgéifentransitéieren
dirgéifttransitéieren
sigéifentransitéieren
Konjunktiv II Perfekt
echhätttransitéiert
duhässtransitéiert
hien/si,hatt/ethätttransitéiert
mirhättentransitéiert
dirhätttransitéiert
sihättentransitéiert
Imperativ Partizip Infinitiv
Singulartransitéier!
Pluraltransitéiert!
transitéiert
transitéieren
Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben
keine
Bemerkungen (intern)
None
 
 
© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles