Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

evitéieren verhindern (D) – éviter (F) LexicoLux Stammformen evitéieren – evitéiert – evitéiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech evitéieren du evitéiers hien/si,hatt/et evitéiert mir evitéieren dir evitéiert si evitéieren Perfekt ech hunn evitéiert du hues evitéiert hien/si,hatt/et huet evitéiert mir hunn evitéiert dir hutt evitéiert si hunn evitéiert Plusquamperfekt ech hat evitéiert du has evitéiert hien/si,hatt/et hat evitéiert mir haten evitéiert dir hat evitéiert si haten evitéiert Futur I ech wäert evitéieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert evitéiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif evitéieren du géifs evitéieren hien/si,hatt/et géif evitéieren mir géifen evitéieren dir géift evitéieren si géifen evitéieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt evitéiert du häss evitéiert hien/si,hatt/et hätt evitéiert mir hätten evitéiert dir hätt evitéiert si hätten evitéiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular evitéier! Plural evitéiert! evitéiert evitéieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn evitéiert du gëss evitéiert hie/si,hatt/et gëtt evitéiert mir ginn evitéiert dir gitt evitéiert si ginn evitéiert Perfekt ech sinn evitéiert ginn du bass evitéiert ginn hien/si,hatt/et ass evitéiert ginn mir sinn evitéiert ginn dir sidd evitéiert ginn si sinn evitéiert ginn Plusquamperfekt ech war evitéiert ginn du waars evitéiert ginn hien/si,hatt/et war evitéiert ginn mir waren evitéiert ginn dir waart evitéiert ginn si waren evitéiert ginn Futur I ech wäert evitéiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert evitéiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif evitéiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif evitéiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier evitéiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles