Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

assimil-éier-en aneignen (D) – assimiler (F) – to assimilate (E) LexicoLux Stammformen assimil-éier-en – assimil-éier-t – assimil-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech assimil-éier-en du assimil-éier-s hien/si,hatt/et assimil-éier-t mir assimil-éier-en dir assimil-éier-t si assimil-éier-en Perfekt ech hunn assimil-éier-t du hues assimil-éier-t hien/si,hatt/et huet assimil-éier-t mir hunn assimil-éier-t dir hutt assimil-éier-t si hunn assimil-éier-t Plusquamperfekt ech hat assimil-éier-t du has assimil-éier-t hien/si,hatt/et hat assimil-éier-t mir haten assimil-éier-t dir hat assimil-éier-t si haten assimil-éier-t Futur I ech wäert assimil-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert assimil-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif assimil-éier-en du géifs assimil-éier-en hien/si,hatt/et géif assimil-éier-en mir géifen assimil-éier-en dir géift assimil-éier-en si géifen assimil-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt assimil-éier-t du häss assimil-éier-t hien/si,hatt/et hätt assimil-éier-t mir hätten assimil-éier-t dir hätt assimil-éier-t si hätten assimil-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular assimil-éier! Plural assimil-éier-t! assimil-éier-t assimil-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn assimil-éier-t du gëss assimil-éier-t hie/si,hatt/et gëtt assimil-éier-t mir ginn assimil-éier-t dir gitt assimil-éier-t si ginn assimil-éier-t Perfekt ech sinn assimil-éier-t ginn du bass assimil-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass assimil-éier-t ginn mir sinn assimil-éier-t ginn dir sidd assimil-éier-t ginn si sinn assimil-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war assimil-éier-t ginn du waars assimil-éier-t ginn hien/si,hatt/et war assimil-éier-t ginn mir waren assimil-éier-t ginn dir waart assimil-éier-t ginn si waren assimil-éier-t ginn Futur I ech wäert assimil-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert assimil-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif assimil-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif assimil-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier assimil-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles