Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

opfëllen auffüllen (D) – remplir (F) LexicoLux Stammformen opfëllen – fëllt op – opgefëllt Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (op-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech fëllen op du fëlls op hien/si,hatt/et fëllt op mir fëllen op dir fëllt op si fëllen op Perfekt ech hunn opgefëllt du hues opgefëllt hien/si,hatt/et huet opgefëllt mir hunn opgefëllt dir hutt opgefëllt si hunn opgefëllt Plusquamperfekt ech hat opgefëllt du has opgefëllt hien/si,hatt/et hat opgefëllt mir haten opgefëllt dir hat opgefëllt si haten opgefëllt Futur I ech wäert opfëllen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert opgefëllt hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif opfëllen du géifs opfëllen hien/si,hatt/et géif opfëllen mir géifen opfëllen dir géift opfëllen si géifen opfëllen Konjunktiv II Perfekt ech hätt opgefëllt du häss opgefëllt hien/si,hatt/et hätt opgefëllt mir hätten opgefëllt dir hätt opgefëllt si hätten opgefëllt Imperativ Partizip Infinitiv Singular fëll op! Plural fëllt op! opgefëllt opfëllen B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn opgefëllt du gëss opgefëllt hie/si,hatt/et gëtt opgefëllt mir ginn opgefëllt dir gitt opgefëllt si ginn opgefëllt Perfekt ech sinn opgefëllt ginn du bass opgefëllt ginn hien/si,hatt/et ass opgefëllt ginn mir sinn opgefëllt ginn dir sidd opgefëllt ginn si sinn opgefëllt ginn Plusquamperfekt ech war opgefëllt ginn du waars opgefëllt ginn hien/si,hatt/et war opgefëllt ginn mir waren opgefëllt ginn dir waart opgefëllt ginn si waren opgefëllt ginn Futur I ech wäert opgefëllt ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert opgefëllt gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif opgefëllt du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif opgefëllt ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier opgefëllt ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben afëllen • ausfëllen • erfëllen • fëllen • nofëllen • offëllen

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles