Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

ofhäerden abhärten (D) – endurcir (F) LexicoLux Stammformen ofhäerden – häert of – ofgehäert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Konsonantenvereinfachung • Auslautverhärtung • Partikelverb (of-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech häerden of du häerts of hien/si,hatt/et häert of mir häerden of dir häert of si häerden of Perfekt ech hunn ofgehäert du hues ofgehäert hien/si,hatt/et huet ofgehäert mir hunn ofgehäert dir hutt ofgehäert si hunn ofgehäert Plusquamperfekt ech hat ofgehäert du has ofgehäert hien/si,hatt/et hat ofgehäert mir haten ofgehäert dir hat ofgehäert si haten ofgehäert Futur I ech wäert ofhäerden du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ofgehäert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ofhäerden du géifs ofhäerden hien/si,hatt/et géif ofhäerden mir géifen ofhäerden dir géift ofhäerden si géifen ofhäerden Konjunktiv II Perfekt ech hätt ofgehäert du häss ofgehäert hien/si,hatt/et hätt ofgehäert mir hätten ofgehäert dir hätt ofgehäert si hätten ofgehäert Imperativ Partizip Infinitiv Singular häert of! Plural häert of! ofgehäert ofhäerden B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn ofgehäert du gëss ofgehäert hie/si,hatt/et gëtt ofgehäert mir ginn ofgehäert dir gitt ofgehäert si ginn ofgehäert Perfekt ech sinn ofgehäert ginn du bass ofgehäert ginn hien/si,hatt/et ass ofgehäert ginn mir sinn ofgehäert ginn dir sidd ofgehäert ginn si sinn ofgehäert ginn Plusquamperfekt ech war ofgehäert ginn du waars ofgehäert ginn hien/si,hatt/et war ofgehäert ginn mir waren ofgehäert ginn dir waart ofgehäert ginn si waren ofgehäert ginn Futur I ech wäert ofgehäert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ofgehäert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ofgehäert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ofgehäert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier ofgehäert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben häerden • verhäerden

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles