Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

eraushéieren heraushören (D) – percevoir (F) LexicoLux Stammformen eraushéieren – héiert eraus – eraushéiert Kennzeichen unregelmäßig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (eraus-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech héieren eraus du héiers eraus hien/si,hatt/et héiert eraus mir héieren eraus dir héiert eraus si héieren eraus Perfekt ech hunn eraushéiert du hues eraushéiert hien/si,hatt/et huet eraushéiert mir hunn eraushéiert dir hutt eraushéiert si hunn eraushéiert Plusquamperfekt ech hat eraushéiert du has eraushéiert hien/si,hatt/et hat eraushéiert mir haten eraushéiert dir hat eraushéiert si haten eraushéiert Futur I ech wäert eraushéieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert eraushéiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif eraushéieren du géifs eraushéieren hien/si,hatt/et géif eraushéieren mir géifen eraushéieren dir géift eraushéieren si géifen eraushéieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt eraushéiert du häss eraushéiert hien/si,hatt/et hätt eraushéiert mir hätten eraushéiert dir hätt eraushéiert si hätten eraushéiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular héier eraus! Plural héiert eraus! eraushéiert eraushéieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn eraushéiert du gëss eraushéiert hie/si,hatt/et gëtt eraushéiert mir ginn eraushéiert dir gitt eraushéiert si ginn eraushéiert Perfekt ech sinn eraushéiert ginn du bass eraushéiert ginn hien/si,hatt/et ass eraushéiert ginn mir sinn eraushéiert ginn dir sidd eraushéiert ginn si sinn eraushéiert ginn Plusquamperfekt ech war eraushéiert ginn du waars eraushéiert ginn hien/si,hatt/et war eraushéiert ginn mir waren eraushéiert ginn dir waart eraushéiert ginn si waren eraushéiert ginn Futur I ech wäert eraushéiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert eraushéiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif eraushéiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif eraushéiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier eraushéiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben derzougehéieren • erhéieren • gehéieren • héieren • iwwerhéieren • ofhéieren • ophéieren • unhéieren • verhéieren

Bemerkungen (intern) Variante des Partizips: gehéiert - akzeptiert???

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles