Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

gehéieren gehören (D) – appartenir à  (F) LexicoLux Stammformen gehéieren – gehéiert – gehéiert Kennzeichen unregelmäßig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • präfigiertes Verb (ge-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech gehéieren du gehéiers hien/si,hatt/et gehéiert mir gehéieren dir gehéiert si gehéieren Perfekt ech hu gehéiert du hues gehéiert hien/si,hatt/et huet gehéiert mir hu gehéiert dir hutt gehéiert si hu gehéiert Plusquamperfekt ech hat gehéiert du has gehéiert hien/si,hatt/et hat gehéiert mir hate gehéiert dir hat gehéiert si hate gehéiert Futur I ech wäert gehéieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert gehéiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif gehéieren du géifs gehéieren hien/si,hatt/et géif gehéieren mir géife gehéieren dir géift gehéieren si géife gehéieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt gehéiert du häss gehéiert hien/si,hatt/et hätt gehéiert mir hätte gehéiert dir hätt gehéiert si hätte gehéiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular gehéier! Plural gehéiert! gehéiert gehéieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi gehéiert du gëss gehéiert hie/si,hatt/et gëtt gehéiert mir gi gehéiert dir gitt gehéiert si gi gehéiert Perfekt ech si gehéiert ginn du bass gehéiert ginn hien/si,hatt/et ass gehéiert ginn mir si gehéiert ginn dir sidd gehéiert ginn si si gehéiert ginn Plusquamperfekt ech war gehéiert ginn du waars gehéiert ginn hien/si,hatt/et war gehéiert ginn mir ware gehéiert ginn dir waart gehéiert ginn si ware gehéiert ginn Futur I ech wäert gehéiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert gehéiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif gehéiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif gehéiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier gehéiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben derzougehéieren • eraushéieren • erhéieren • héieren • iwwerhéieren • ofhéieren • ophéieren • unhéieren • verhéieren

Bemerkungen (intern)

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles