Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

opkapp-en aufhacken (D) – piocher (F) LexicoLux Stammformen opkapp-en – kapp-t op – opge-kapp-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (op-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech kapp-en op du kapp-s op hien/si,hatt/et kapp-t op mir kapp-en op dir kapp-t op si kapp-en op Perfekt ech hunn opge-kapp-t du hues opge-kapp-t hien/si,hatt/et huet opge-kapp-t mir hunn opge-kapp-t dir hutt opge-kapp-t si hunn opge-kapp-t Plusquamperfekt ech hat opge-kapp-t du has opge-kapp-t hien/si,hatt/et hat opge-kapp-t mir haten opge-kapp-t dir hat opge-kapp-t si haten opge-kapp-t Futur I ech wäert opkapp-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert opge-kapp-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif opkapp-en du géifs opkapp-en hien/si,hatt/et géif opkapp-en mir géifen opkapp-en dir géift opkapp-en si géifen opkapp-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt opge-kapp-t du häss opge-kapp-t hien/si,hatt/et hätt opge-kapp-t mir hätten opge-kapp-t dir hätt opge-kapp-t si hätten opge-kapp-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular kapp op! Plural kapp-t op! opge-kapp-t opkapp-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn opge-kapp-t du gëss opge-kapp-t hie/si,hatt/et gëtt opge-kapp-t mir ginn opge-kapp-t dir gitt opge-kapp-t si ginn opge-kapp-t Perfekt ech sinn opge-kapp-t ginn du bass opge-kapp-t ginn hien/si,hatt/et ass opge-kapp-t ginn mir sinn opge-kapp-t ginn dir sidd opge-kapp-t ginn si sinn opge-kapp-t ginn Plusquamperfekt ech war opge-kapp-t ginn du waars opge-kapp-t ginn hien/si,hatt/et war opge-kapp-t ginn mir waren opge-kapp-t ginn dir waart opge-kapp-t ginn si waren opge-kapp-t ginn Futur I ech wäert opge-kapp-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert opge-kapp-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif opge-kapp-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif opge-kapp-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier opge-kapp-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben ëmkapp-en • kapp-en • ofkapp-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles