Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

verbéien verbiegen (D) – plier (F) – to deform (E) LexicoLux Stammformen verbéien – verbéit – verbéit Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • präfigiertes Verb (ver-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech verbéien du verbéis hien/si,hatt/et verbéit mir verbéien dir verbéit si verbéien Perfekt ech hu verbéit du hues verbéit hien/si,hatt/et huet verbéit mir hu verbéit dir hutt verbéit si hu verbéit Plusquamperfekt ech hat verbéit du has verbéit hien/si,hatt/et hat verbéit mir hate verbéit dir hat verbéit si hate verbéit Futur I ech wäert verbéien du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert verbéit hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif verbéien du géifs verbéien hien/si,hatt/et géif verbéien mir géife verbéien dir géift verbéien si géife verbéien Konjunktiv II Perfekt ech hätt verbéit du häss verbéit hien/si,hatt/et hätt verbéit mir hätte verbéit dir hätt verbéit si hätte verbéit Imperativ Partizip Infinitiv Singular verbéi! Plural verbéit! verbéit verbéien B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi verbéit du gëss verbéit hie/si,hatt/et gëtt verbéit mir gi verbéit dir gitt verbéit si gi verbéit Perfekt ech si verbéit ginn du bass verbéit ginn hien/si,hatt/et ass verbéit ginn mir si verbéit ginn dir sidd verbéit ginn si si verbéit ginn Plusquamperfekt ech war verbéit ginn du waars verbéit ginn hien/si,hatt/et war verbéit ginn mir ware verbéit ginn dir waart verbéit ginn si ware verbéit ginn Futur I ech wäert verbéit ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert verbéit gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif verbéit du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif verbéit ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier verbéit ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben abéien • béien • ëmbéien • ofbéien

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles