Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

ukéieren ankehren (D) LexicoLux Stammformen ukéieren – kéiert un – ugekéiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (un-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech kéieren un du kéiers un hien/si,hatt/et kéiert un mir kéieren un dir kéiert un si kéieren un Perfekt ech hunn ugekéiert du hues ugekéiert hien/si,hatt/et huet ugekéiert mir hunn ugekéiert dir hutt ugekéiert si hunn ugekéiert Plusquamperfekt ech hat ugekéiert du has ugekéiert hien/si,hatt/et hat ugekéiert mir haten ugekéiert dir hat ugekéiert si haten ugekéiert Futur I ech wäert ukéieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ugekéiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ukéieren du géifs ukéieren hien/si,hatt/et géif ukéieren mir géifen ukéieren dir géift ukéieren si géifen ukéieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt ugekéiert du häss ugekéiert hien/si,hatt/et hätt ugekéiert mir hätten ugekéiert dir hätt ugekéiert si hätten ugekéiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular kéier un! Plural kéiert un! ugekéiert ukéieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn ugekéiert du gëss ugekéiert hie/si,hatt/et gëtt ugekéiert mir ginn ugekéiert dir gitt ugekéiert si ginn ugekéiert Perfekt ech sinn ugekéiert ginn du bass ugekéiert ginn hien/si,hatt/et ass ugekéiert ginn mir sinn ugekéiert ginn dir sidd ugekéiert ginn si sinn ugekéiert ginn Plusquamperfekt ech war ugekéiert ginn du waars ugekéiert ginn hien/si,hatt/et war ugekéiert ginn mir waren ugekéiert ginn dir waart ugekéiert ginn si waren ugekéiert ginn Futur I ech wäert ugekéiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ugekéiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ugekéiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ugekéiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier ugekéiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben akéieren • bäikéieren • bekéieren • dropkéieren • ëmkéieren • erauskéieren • kéieren • ofkéieren • verkéieren • virverkéieren • zoukéieren

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles