Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

uklaatschen verpetzen (D) – cafter (F) LexicoLux Stammformen uklaatschen – klaatscht un – ugeklaatscht Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (un-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech klaatschen un du klaatschs un hien/si,hatt/et klaatscht un mir klaatschen un dir klaatscht un si klaatschen un Perfekt ech hunn ugeklaatscht du hues ugeklaatscht hien/si,hatt/et huet ugeklaatscht mir hunn ugeklaatscht dir hutt ugeklaatscht si hunn ugeklaatscht Plusquamperfekt ech hat ugeklaatscht du has ugeklaatscht hien/si,hatt/et hat ugeklaatscht mir haten ugeklaatscht dir hat ugeklaatscht si haten ugeklaatscht Futur I ech wäert uklaatschen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ugeklaatscht hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif uklaatschen du géifs uklaatschen hien/si,hatt/et géif uklaatschen mir géifen uklaatschen dir géift uklaatschen si géifen uklaatschen Konjunktiv II Perfekt ech hätt ugeklaatscht du häss ugeklaatscht hien/si,hatt/et hätt ugeklaatscht mir hätten ugeklaatscht dir hätt ugeklaatscht si hätten ugeklaatscht Imperativ Partizip Infinitiv Singular klaatsch un! Plural klaatscht un! ugeklaatscht uklaatschen

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben beklaatschen • klaatschen

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles