Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

kraach-en krachen (D) – craquer (F) LexicoLux Stammformen kraach-en – kraach-t – ge-kraach-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech kraach-en du kraach-s hien/si,hatt/et kraach-t mir kraach-en dir kraach-t si kraach-en Perfekt ech hu ge-kraach-t du hues ge-kraach-t hien/si,hatt/et huet ge-kraach-t mir hu ge-kraach-t dir hutt ge-kraach-t si hu ge-kraach-t Plusquamperfekt ech hat ge-kraach-t du has ge-kraach-t hien/si,hatt/et hat ge-kraach-t mir hate ge-kraach-t dir hat ge-kraach-t si hate ge-kraach-t Futur I ech wäert kraach-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-kraach-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif kraach-en du géifs kraach-en hien/si,hatt/et géif kraach-en mir géife kraach-en dir géift kraach-en si géife kraach-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-kraach-t du häss ge-kraach-t hien/si,hatt/et hätt ge-kraach-t mir hätte ge-kraach-t dir hätt ge-kraach-t si hätte ge-kraach-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular kraach! Plural kraach-t! ge-kraach-t kraach-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi ge-kraach-t du gëss ge-kraach-t hie/si,hatt/et gëtt ge-kraach-t mir gi ge-kraach-t dir gitt ge-kraach-t si gi ge-kraach-t Perfekt ech si ge-kraach-t ginn du bass ge-kraach-t ginn hien/si,hatt/et ass ge-kraach-t ginn mir si ge-kraach-t ginn dir sidd ge-kraach-t ginn si si ge-kraach-t ginn Plusquamperfekt ech war ge-kraach-t ginn du waars ge-kraach-t ginn hien/si,hatt/et war ge-kraach-t ginn mir ware ge-kraach-t ginn dir waart ge-kraach-t ginn si ware ge-kraach-t ginn Futur I ech wäert ge-kraach-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-kraach-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ge-kraach-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ge-kraach-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier ge-kraach-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben erofkraach-en • opkraach-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles