Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

beméien bemühen (D) – solliciter (F) LexicoLux Stammformen beméien – beméit – beméit Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • präfigiertes Verb (be-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech beméien du beméis hien/si,hatt/et beméit mir beméien dir beméit si beméien Perfekt ech hu beméit du hues beméit hien/si,hatt/et huet beméit mir hu beméit dir hutt beméit si hu beméit Plusquamperfekt ech hat beméit du has beméit hien/si,hatt/et hat beméit mir hate beméit dir hat beméit si hate beméit Futur I ech wäert beméien du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert beméit hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif beméien du géifs beméien hien/si,hatt/et géif beméien mir géife beméien dir géift beméien si géife beméien Konjunktiv II Perfekt ech hätt beméit du häss beméit hien/si,hatt/et hätt beméit mir hätte beméit dir hätt beméit si hätte beméit Imperativ Partizip Infinitiv Singular beméi! Plural beméit! beméit beméien

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben erbäibeméien • eropbeméien • ofméien

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles