Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

vermëschen vermischen (D) – mélanger, mêler (F) LexicoLux Stammformen vermëschen – vermëscht – vermëscht Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • präfigiertes Verb (ver-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech vermëschen du vermëschs hien/si,hatt/et vermëscht mir vermëschen dir vermëscht si vermëschen Perfekt ech hu vermëscht du hues vermëscht hien/si,hatt/et huet vermëscht mir hu vermëscht dir hutt vermëscht si hu vermëscht Plusquamperfekt ech hat vermëscht du has vermëscht hien/si,hatt/et hat vermëscht mir hate vermëscht dir hat vermëscht si hate vermëscht Futur I ech wäert vermëschen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert vermëscht hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif vermëschen du géifs vermëschen hien/si,hatt/et géif vermëschen mir géife vermëschen dir géift vermëschen si géife vermëschen Konjunktiv II Perfekt ech hätt vermëscht du häss vermëscht hien/si,hatt/et hätt vermëscht mir hätte vermëscht dir hätt vermëscht si hätte vermëscht Imperativ Partizip Infinitiv Singular vermësch! Plural vermëscht! vermëscht vermëschen B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi vermëscht du gëss vermëscht hie/si,hatt/et gëtt vermëscht mir gi vermëscht dir gitt vermëscht si gi vermëscht Perfekt ech si vermëscht ginn du bass vermëscht ginn hien/si,hatt/et ass vermëscht ginn mir si vermëscht ginn dir sidd vermëscht ginn si si vermëscht ginn Plusquamperfekt ech war vermëscht ginn du waars vermëscht ginn hien/si,hatt/et war vermëscht ginn mir ware vermëscht ginn dir waart vermëscht ginn si ware vermëscht ginn Futur I ech wäert vermëscht ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert vermëscht gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif vermëscht du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif vermëscht ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier vermëscht ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben amëschen • bäimëschen • dramëschen • matmëschen • mëschen

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles