Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

vermëssen vermissen (D) – manquer à  qn. (F) LexicoLux Stammformen vermëssen – vermësst – vermësst Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Konsonantenvereinfachung • präfigiertes Verb (ver-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech vermëssen du vermëss hien/si,hatt/et vermësst mir vermëssen dir vermësst si vermëssen Perfekt ech hu vermësst du hues vermësst hien/si,hatt/et huet vermësst mir hu vermësst dir hutt vermësst si hu vermësst Plusquamperfekt ech hat vermësst du has vermësst hien/si,hatt/et hat vermësst mir hate vermësst dir hat vermësst si hate vermësst Futur I ech wäert vermëssen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert vermësst hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif vermëssen du géifs vermëssen hien/si,hatt/et géif vermëssen mir géife vermëssen dir géift vermëssen si géife vermëssen Konjunktiv II Perfekt ech hätt vermësst du häss vermësst hien/si,hatt/et hätt vermësst mir hätte vermësst dir hätt vermësst si hätte vermësst Imperativ Partizip Infinitiv Singular vermëss! Plural vermësst! vermësst vermëssen B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi vermësst du gëss vermësst hie/si,hatt/et gëtt vermësst mir gi vermësst dir gitt vermësst si gi vermësst Perfekt ech si vermësst ginn du bass vermësst ginn hien/si,hatt/et ass vermësst ginn mir si vermësst ginn dir sidd vermësst ginn si si vermësst ginn Plusquamperfekt ech war vermësst ginn du waars vermësst ginn hien/si,hatt/et war vermësst ginn mir ware vermësst ginn dir waart vermësst ginn si ware vermësst ginn Futur I ech wäert vermësst ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert vermësst gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif vermësst du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif vermësst ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier vermësst ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben mëssen

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles