Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

päif-en pfeifen (D) – siffler (F) – whistle (E) LexicoLux Stammformen päif-en – päif-t – ge-paff Kennzeichen unregelmäßig (Vokalwechsel) • • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech päif-en du päif-s hien/si,hatt/et päif-t mir päif-en dir päif-t si päif-en Perfekt ech hu ge-paff du hues ge-paff hien/si,hatt/et huet ge-paff mir hu ge-paff dir hutt ge-paff si hu ge-paff Plusquamperfekt ech hat ge-paff du has ge-paff hien/si,hatt/et hat ge-paff mir hate ge-paff dir hat ge-paff si hate ge-paff Futur I ech wäert päif-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-paff hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif päif-en du géifs päif-en hien/si,hatt/et géif päif-en mir géife päif-en dir géift päif-en si géife päif-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-paff du häss ge-paff hien/si,hatt/et hätt ge-paff mir hätte ge-paff dir hätt ge-paff si hätte ge-paff Imperativ Partizip Infinitiv Singular päif! Plural päif-t! ge-paff päif-en

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben auspäif-en • nopäif-en • ofpäif-en • zeréckpäif-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles