Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

oppapen mit Kleister aufkleben (D) – coller (avec de la colle d'amidon) (F) LexicoLux Stammformen oppapen – paapt op – opgepaapt Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (op-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech papen op du paaps op hien/si,hatt/et paapt op mir papen op dir paapt op si papen op Perfekt ech hunn opgepaapt du hues opgepaapt hien/si,hatt/et huet opgepaapt mir hunn opgepaapt dir hutt opgepaapt si hunn opgepaapt Plusquamperfekt ech hat opgepaapt du has opgepaapt hien/si,hatt/et hat opgepaapt mir haten opgepaapt dir hat opgepaapt si haten opgepaapt Futur I ech wäert oppapen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert opgepaapt hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif oppapen du géifs oppapen hien/si,hatt/et géif oppapen mir géifen oppapen dir géift oppapen si géifen oppapen Konjunktiv II Perfekt ech hätt opgepaapt du häss opgepaapt hien/si,hatt/et hätt opgepaapt mir hätten opgepaapt dir hätt opgepaapt si hätten opgepaapt Imperativ Partizip Infinitiv Singular pap op! Plural paapt op! opgepaapt oppapen

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben apapen • papen • upapen

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles