Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

paraph-éier-en paraphieren (D) – parafer (F) LexicoLux Stammformen paraph-éier-en – paraph-éier-t – paraph-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech paraph-éier-en du paraph-éier-s hien/si,hatt/et paraph-éier-t mir paraph-éier-en dir paraph-éier-t si paraph-éier-en Perfekt ech hu paraph-éier-t du hues paraph-éier-t hien/si,hatt/et huet paraph-éier-t mir hu paraph-éier-t dir hutt paraph-éier-t si hu paraph-éier-t Plusquamperfekt ech hat paraph-éier-t du has paraph-éier-t hien/si,hatt/et hat paraph-éier-t mir hate paraph-éier-t dir hat paraph-éier-t si hate paraph-éier-t Futur I ech wäert paraph-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert paraph-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif paraph-éier-en du géifs paraph-éier-en hien/si,hatt/et géif paraph-éier-en mir géife paraph-éier-en dir géift paraph-éier-en si géife paraph-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt paraph-éier-t du häss paraph-éier-t hien/si,hatt/et hätt paraph-éier-t mir hätte paraph-éier-t dir hätt paraph-éier-t si hätte paraph-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular paraph-éier! Plural paraph-éier-t! paraph-éier-t paraph-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi paraph-éier-t du gëss paraph-éier-t hie/si,hatt/et gëtt paraph-éier-t mir gi paraph-éier-t dir gitt paraph-éier-t si gi paraph-éier-t Perfekt ech si paraph-éier-t ginn du bass paraph-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass paraph-éier-t ginn mir si paraph-éier-t ginn dir sidd paraph-éier-t ginn si si paraph-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war paraph-éier-t ginn du waars paraph-éier-t ginn hien/si,hatt/et war paraph-éier-t ginn mir ware paraph-éier-t ginn dir waart paraph-éier-t ginn si ware paraph-éier-t ginn Futur I ech wäert paraph-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert paraph-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif paraph-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif paraph-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier paraph-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles