Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

pass-éier-en passieren (D) – passer (F) LexicoLux Stammformen pass-éier-en – pass-éier-t – pass-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech pass-éier-en du pass-éier-s hien/si,hatt/et pass-éier-t mir pass-éier-en dir pass-éier-t si pass-éier-en Perfekt ech hu pass-éier-t du hues pass-éier-t hien/si,hatt/et huet pass-éier-t mir hu pass-éier-t dir hutt pass-éier-t si hu pass-éier-t Plusquamperfekt ech hat pass-éier-t du has pass-éier-t hien/si,hatt/et hat pass-éier-t mir hate pass-éier-t dir hat pass-éier-t si hate pass-éier-t Futur I ech wäert pass-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert pass-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif pass-éier-en du géifs pass-éier-en hien/si,hatt/et géif pass-éier-en mir géife pass-éier-en dir géift pass-éier-en si géife pass-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt pass-éier-t du häss pass-éier-t hien/si,hatt/et hätt pass-éier-t mir hätte pass-éier-t dir hätt pass-éier-t si hätte pass-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular pass-éier! Plural pass-éier-t! pass-éier-t pass-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi pass-éier-t du gëss pass-éier-t hie/si,hatt/et gëtt pass-éier-t mir gi pass-éier-t dir gitt pass-éier-t si gi pass-éier-t Perfekt ech si pass-éier-t ginn du bass pass-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass pass-éier-t ginn mir si pass-éier-t ginn dir sidd pass-éier-t ginn si si pass-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war pass-éier-t ginn du waars pass-éier-t ginn hien/si,hatt/et war pass-éier-t ginn mir ware pass-éier-t ginn dir waart pass-éier-t ginn si ware pass-éier-t ginn Futur I ech wäert pass-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert pass-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif pass-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif pass-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier pass-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles