Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

personifiz-éier-en personifizieren (D) – personnifier (F) LexicoLux Stammformen personifiz-éier-en – personifiz-éier-t – personifiz-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech personifiz-éier-en du personifiz-éier-s hien/si,hatt/et personifiz-éier-t mir personifiz-éier-en dir personifiz-éier-t si personifiz-éier-en Perfekt ech hu personifiz-éier-t du hues personifiz-éier-t hien/si,hatt/et huet personifiz-éier-t mir hu personifiz-éier-t dir hutt personifiz-éier-t si hu personifiz-éier-t Plusquamperfekt ech hat personifiz-éier-t du has personifiz-éier-t hien/si,hatt/et hat personifiz-éier-t mir hate personifiz-éier-t dir hat personifiz-éier-t si hate personifiz-éier-t Futur I ech wäert personifiz-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert personifiz-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif personifiz-éier-en du géifs personifiz-éier-en hien/si,hatt/et géif personifiz-éier-en mir géife personifiz-éier-en dir géift personifiz-éier-en si géife personifiz-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt personifiz-éier-t du häss personifiz-éier-t hien/si,hatt/et hätt personifiz-éier-t mir hätte personifiz-éier-t dir hätt personifiz-éier-t si hätte personifiz-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular personifiz-éier! Plural personifiz-éier-t! personifiz-éier-t personifiz-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi personifiz-éier-t du gëss personifiz-éier-t hie/si,hatt/et gëtt personifiz-éier-t mir gi personifiz-éier-t dir gitt personifiz-éier-t si gi personifiz-éier-t Perfekt ech si personifiz-éier-t ginn du bass personifiz-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass personifiz-éier-t ginn mir si personifiz-éier-t ginn dir sidd personifiz-éier-t ginn si si personifiz-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war personifiz-éier-t ginn du waars personifiz-éier-t ginn hien/si,hatt/et war personifiz-éier-t ginn mir ware personifiz-éier-t ginn dir waart personifiz-éier-t ginn si ware personifiz-éier-t ginn Futur I ech wäert personifiz-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert personifiz-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif personifiz-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif personifiz-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier personifiz-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles