Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

pësper-en flüstern (D) – chuchoter (F) LexicoLux Stammformen pësper-en – pësper-t – ge-pësper-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Wichtiges Verb (Grundwortschatz) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech pësper-en du pësper-s hien/si,hatt/et pësper-t mir pësper-en dir pësper-t si pësper-en Perfekt ech hu ge-pësper-t du hues ge-pësper-t hien/si,hatt/et huet ge-pësper-t mir hu ge-pësper-t dir hutt ge-pësper-t si hu ge-pësper-t Plusquamperfekt ech hat ge-pësper-t du has ge-pësper-t hien/si,hatt/et hat ge-pësper-t mir hate ge-pësper-t dir hat ge-pësper-t si hate ge-pësper-t Futur I ech wäert pësper-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-pësper-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif pësper-en du géifs pësper-en hien/si,hatt/et géif pësper-en mir géife pësper-en dir géift pësper-en si géife pësper-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-pësper-t du häss ge-pësper-t hien/si,hatt/et hätt ge-pësper-t mir hätte ge-pësper-t dir hätt ge-pësper-t si hätte ge-pësper-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular pësper! Plural pësper-t! ge-pësper-t pësper-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi ge-pësper-t du gëss ge-pësper-t hie/si,hatt/et gëtt ge-pësper-t mir gi ge-pësper-t dir gitt ge-pësper-t si gi ge-pësper-t Perfekt ech si ge-pësper-t ginn du bass ge-pësper-t ginn hien/si,hatt/et ass ge-pësper-t ginn mir si ge-pësper-t ginn dir sidd ge-pësper-t ginn si si ge-pësper-t ginn Plusquamperfekt ech war ge-pësper-t ginn du waars ge-pësper-t ginn hien/si,hatt/et war ge-pësper-t ginn mir ware ge-pësper-t ginn dir waart ge-pësper-t ginn si ware ge-pësper-t ginn Futur I ech wäert ge-pësper-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-pësper-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ge-pësper-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ge-pësper-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier ge-pësper-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles