Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

pëtz-en kneifen (D) – pincer (F) LexicoLux Stammformen pëtz-en – pëtz-t – ge-pëtz-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Konsonantenvereinfachung Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech pëtz-en du pëtz hien/si,hatt/et pëtz-t mir pëtz-en dir pëtz-t si pëtz-en Perfekt ech hu ge-pëtz-t du hues ge-pëtz-t hien/si,hatt/et huet ge-pëtz-t mir hu ge-pëtz-t dir hutt ge-pëtz-t si hu ge-pëtz-t Plusquamperfekt ech hat ge-pëtz-t du has ge-pëtz-t hien/si,hatt/et hat ge-pëtz-t mir hate ge-pëtz-t dir hat ge-pëtz-t si hate ge-pëtz-t Futur I ech wäert pëtz-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-pëtz-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif pëtz-en du géifs pëtz-en hien/si,hatt/et géif pëtz-en mir géife pëtz-en dir géift pëtz-en si géife pëtz-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-pëtz-t du häss ge-pëtz-t hien/si,hatt/et hätt ge-pëtz-t mir hätte ge-pëtz-t dir hätt ge-pëtz-t si hätte ge-pëtz-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular pëtz! Plural pëtz-t! ge-pëtz-t pëtz-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi ge-pëtz-t du gëss ge-pëtz-t hie/si,hatt/et gëtt ge-pëtz-t mir gi ge-pëtz-t dir gitt ge-pëtz-t si gi ge-pëtz-t Perfekt ech si ge-pëtz-t ginn du bass ge-pëtz-t ginn hien/si,hatt/et ass ge-pëtz-t ginn mir si ge-pëtz-t ginn dir sidd ge-pëtz-t ginn si si ge-pëtz-t ginn Plusquamperfekt ech war ge-pëtz-t ginn du waars ge-pëtz-t ginn hien/si,hatt/et war ge-pëtz-t ginn mir ware ge-pëtz-t ginn dir waart ge-pëtz-t ginn si ware ge-pëtz-t ginn Futur I ech wäert ge-pëtz-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-pëtz-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ge-pëtz-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ge-pëtz-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier ge-pëtz-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben ofpëtz-en • oppëtz-en • zoupëtz-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles