Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

peupléieren bevölkern (D) – peupler (F) LexicoLux Stammformen peupléieren – peupléiert – peupléiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech peupléieren du peupléiers hien/si,hatt/et peupléiert mir peupléieren dir peupléiert si peupléieren Perfekt ech hu peupléiert du hues peupléiert hien/si,hatt/et huet peupléiert mir hu peupléiert dir hutt peupléiert si hu peupléiert Plusquamperfekt ech hat peupléiert du has peupléiert hien/si,hatt/et hat peupléiert mir hate peupléiert dir hat peupléiert si hate peupléiert Futur I ech wäert peupléieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert peupléiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif peupléieren du géifs peupléieren hien/si,hatt/et géif peupléieren mir géife peupléieren dir géift peupléieren si géife peupléieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt peupléiert du häss peupléiert hien/si,hatt/et hätt peupléiert mir hätte peupléiert dir hätt peupléiert si hätte peupléiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular peupléier! Plural peupléiert! peupléiert peupléieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi peupléiert du gëss peupléiert hie/si,hatt/et gëtt peupléiert mir gi peupléiert dir gitt peupléiert si gi peupléiert Perfekt ech si peupléiert ginn du bass peupléiert ginn hien/si,hatt/et ass peupléiert ginn mir si peupléiert ginn dir sidd peupléiert ginn si si peupléiert ginn Plusquamperfekt ech war peupléiert ginn du waars peupléiert ginn hien/si,hatt/et war peupléiert ginn mir ware peupléiert ginn dir waart peupléiert ginn si ware peupléiert ginn Futur I ech wäert peupléiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert peupléiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif peupléiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif peupléiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier peupléiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles