Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

deplacéieren unterwegs sein (D) – déplacer (F) LexicoLux Stammformen deplacéieren – deplacéiert – deplacéiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • präfigiertes Verb (de-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech deplacéieren du deplacéiers hien/si,hatt/et deplacéiert mir deplacéieren dir deplacéiert si deplacéieren Perfekt ech hunn deplacéiert du hues deplacéiert hien/si,hatt/et huet deplacéiert mir hunn deplacéiert dir hutt deplacéiert si hunn deplacéiert Plusquamperfekt ech hat deplacéiert du has deplacéiert hien/si,hatt/et hat deplacéiert mir haten deplacéiert dir hat deplacéiert si haten deplacéiert Futur I ech wäert deplacéieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert deplacéiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif deplacéieren du géifs deplacéieren hien/si,hatt/et géif deplacéieren mir géifen deplacéieren dir géift deplacéieren si géifen deplacéieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt deplacéiert du häss deplacéiert hien/si,hatt/et hätt deplacéiert mir hätten deplacéiert dir hätt deplacéiert si hätten deplacéiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular deplacéier! Plural deplacéiert! deplacéiert deplacéieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn deplacéiert du gëss deplacéiert hie/si,hatt/et gëtt deplacéiert mir ginn deplacéiert dir gitt deplacéiert si ginn deplacéiert Perfekt ech sinn deplacéiert ginn du bass deplacéiert ginn hien/si,hatt/et ass deplacéiert ginn mir sinn deplacéiert ginn dir sidd deplacéiert ginn si sinn deplacéiert ginn Plusquamperfekt ech war deplacéiert ginn du waars deplacéiert ginn hien/si,hatt/et war deplacéiert ginn mir waren deplacéiert ginn dir waart deplacéiert ginn si waren deplacéiert ginn Futur I ech wäert deplacéiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert deplacéiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif deplacéiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif deplacéiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier deplacéiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles