Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

point-éier-en pointieren, zeigen (D) – pointer (F) LexicoLux Stammformen point-éier-en – point-éier-t – point-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech point-éier-en du point-éier-s hien/si,hatt/et point-éier-t mir point-éier-en dir point-éier-t si point-éier-en Perfekt ech hu point-éier-t du hues point-éier-t hien/si,hatt/et huet point-éier-t mir hu point-éier-t dir hutt point-éier-t si hu point-éier-t Plusquamperfekt ech hat point-éier-t du has point-éier-t hien/si,hatt/et hat point-éier-t mir hate point-éier-t dir hat point-éier-t si hate point-éier-t Futur I ech wäert point-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert point-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif point-éier-en du géifs point-éier-en hien/si,hatt/et géif point-éier-en mir géife point-éier-en dir géift point-éier-en si géife point-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt point-éier-t du häss point-éier-t hien/si,hatt/et hätt point-éier-t mir hätte point-éier-t dir hätt point-éier-t si hätte point-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular point-éier! Plural point-éier-t! point-éier-t point-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi point-éier-t du gëss point-éier-t hie/si,hatt/et gëtt point-éier-t mir gi point-éier-t dir gitt point-éier-t si gi point-éier-t Perfekt ech si point-éier-t ginn du bass point-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass point-éier-t ginn mir si point-éier-t ginn dir sidd point-éier-t ginn si si point-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war point-éier-t ginn du waars point-éier-t ginn hien/si,hatt/et war point-éier-t ginn mir ware point-éier-t ginn dir waart point-éier-t ginn si ware point-éier-t ginn Futur I ech wäert point-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert point-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif point-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif point-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier point-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles