Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

préiw-en prüfen (D) – contrôler, vérifier (F) LexicoLux Stammformen préiw-en – préif-t – ge-préif-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Auslautverhärtung Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech préiw-en du préif-s hien/si,hatt/et préif-t mir préiw-en dir préif-t si préiw-en Perfekt ech hu ge-préif-t du hues ge-préif-t hien/si,hatt/et huet ge-préif-t mir hu ge-préif-t dir hutt ge-préif-t si hu ge-préif-t Plusquamperfekt ech hat ge-préif-t du has ge-préif-t hien/si,hatt/et hat ge-préif-t mir hate ge-préif-t dir hat ge-préif-t si hate ge-préif-t Futur I ech wäert préiw-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-préif-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif préiw-en du géifs préiw-en hien/si,hatt/et géif préiw-en mir géife préiw-en dir géift préiw-en si géife préiw-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-préif-t du häss ge-préif-t hien/si,hatt/et hätt ge-préif-t mir hätte ge-préif-t dir hätt ge-préif-t si hätte ge-préif-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular préif! Plural préif-t! ge-préif-t préiw-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi ge-préif-t du gëss ge-préif-t hie/si,hatt/et gëtt ge-préif-t mir gi ge-préif-t dir gitt ge-préif-t si gi ge-préif-t Perfekt ech si ge-préif-t ginn du bass ge-préif-t ginn hien/si,hatt/et ass ge-préif-t ginn mir si ge-préif-t ginn dir sidd ge-préif-t ginn si si ge-préif-t ginn Plusquamperfekt ech war ge-préif-t ginn du waars ge-préif-t ginn hien/si,hatt/et war ge-préif-t ginn mir ware ge-préif-t ginn dir waart ge-préif-t ginn si ware ge-préif-t ginn Futur I ech wäert ge-préif-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-préif-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ge-préif-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ge-préif-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier ge-préif-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben iwwerpréiw-en • nopréiw-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles