Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

prob-éier-en probieren (D) – essayer (F) LexicoLux Stammformen prob-éier-en – prob-éier-t – prob-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Wichtiges Verb (Grundwortschatz) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech prob-éier-en du prob-éier-s hien/si,hatt/et prob-éier-t mir prob-éier-en dir prob-éier-t si prob-éier-en Perfekt ech hu prob-éier-t du hues prob-éier-t hien/si,hatt/et huet prob-éier-t mir hu prob-éier-t dir hutt prob-éier-t si hu prob-éier-t Plusquamperfekt ech hat prob-éier-t du has prob-éier-t hien/si,hatt/et hat prob-éier-t mir hate prob-éier-t dir hat prob-éier-t si hate prob-éier-t Futur I ech wäert prob-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert prob-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif prob-éier-en du géifs prob-éier-en hien/si,hatt/et géif prob-éier-en mir géife prob-éier-en dir géift prob-éier-en si géife prob-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt prob-éier-t du häss prob-éier-t hien/si,hatt/et hätt prob-éier-t mir hätte prob-éier-t dir hätt prob-éier-t si hätte prob-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular prob-éier! Plural prob-éier-t! prob-éier-t prob-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi prob-éier-t du gëss prob-éier-t hie/si,hatt/et gëtt prob-éier-t mir gi prob-éier-t dir gitt prob-éier-t si gi prob-éier-t Perfekt ech si prob-éier-t ginn du bass prob-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass prob-éier-t ginn mir si prob-éier-t ginn dir sidd prob-éier-t ginn si si prob-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war prob-éier-t ginn du waars prob-éier-t ginn hien/si,hatt/et war prob-éier-t ginn mir ware prob-éier-t ginn dir waart prob-éier-t ginn si ware prob-éier-t ginn Futur I ech wäert prob-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert prob-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif prob-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif prob-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier prob-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben ausprob-éier-en • uprob-éier-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles