Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

profan-éier-en profanieren (D) – profaner (F) LexicoLux Stammformen profan-éier-en – profan-éier-t – profan-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech profan-éier-en du profan-éier-s hien/si,hatt/et profan-éier-t mir profan-éier-en dir profan-éier-t si profan-éier-en Perfekt ech hu profan-éier-t du hues profan-éier-t hien/si,hatt/et huet profan-éier-t mir hu profan-éier-t dir hutt profan-éier-t si hu profan-éier-t Plusquamperfekt ech hat profan-éier-t du has profan-éier-t hien/si,hatt/et hat profan-éier-t mir hate profan-éier-t dir hat profan-éier-t si hate profan-éier-t Futur I ech wäert profan-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert profan-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif profan-éier-en du géifs profan-éier-en hien/si,hatt/et géif profan-éier-en mir géife profan-éier-en dir géift profan-éier-en si géife profan-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt profan-éier-t du häss profan-éier-t hien/si,hatt/et hätt profan-éier-t mir hätte profan-éier-t dir hätt profan-éier-t si hätte profan-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular profan-éier! Plural profan-éier-t! profan-éier-t profan-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi profan-éier-t du gëss profan-éier-t hie/si,hatt/et gëtt profan-éier-t mir gi profan-éier-t dir gitt profan-éier-t si gi profan-éier-t Perfekt ech si profan-éier-t ginn du bass profan-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass profan-éier-t ginn mir si profan-éier-t ginn dir sidd profan-éier-t ginn si si profan-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war profan-éier-t ginn du waars profan-éier-t ginn hien/si,hatt/et war profan-éier-t ginn mir ware profan-éier-t ginn dir waart profan-éier-t ginn si ware profan-éier-t ginn Futur I ech wäert profan-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert profan-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif profan-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif profan-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier profan-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles