Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

prononc-éier-en ausrufen (D) – prononcer (F) LexicoLux Stammformen prononc-éier-en – prononc-éier-t – prononc-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech prononc-éier-en du prononc-éier-s hien/si,hatt/et prononc-éier-t mir prononc-éier-en dir prononc-éier-t si prononc-éier-en Perfekt ech hu prononc-éier-t du hues prononc-éier-t hien/si,hatt/et huet prononc-éier-t mir hu prononc-éier-t dir hutt prononc-éier-t si hu prononc-éier-t Plusquamperfekt ech hat prononc-éier-t du has prononc-éier-t hien/si,hatt/et hat prononc-éier-t mir hate prononc-éier-t dir hat prononc-éier-t si hate prononc-éier-t Futur I ech wäert prononc-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert prononc-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif prononc-éier-en du géifs prononc-éier-en hien/si,hatt/et géif prononc-éier-en mir géife prononc-éier-en dir géift prononc-éier-en si géife prononc-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt prononc-éier-t du häss prononc-éier-t hien/si,hatt/et hätt prononc-éier-t mir hätte prononc-éier-t dir hätt prononc-éier-t si hätte prononc-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular prononc-éier! Plural prononc-éier-t! prononc-éier-t prononc-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi prononc-éier-t du gëss prononc-éier-t hie/si,hatt/et gëtt prononc-éier-t mir gi prononc-éier-t dir gitt prononc-éier-t si gi prononc-éier-t Perfekt ech si prononc-éier-t ginn du bass prononc-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass prononc-éier-t ginn mir si prononc-éier-t ginn dir sidd prononc-éier-t ginn si si prononc-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war prononc-éier-t ginn du waars prononc-éier-t ginn hien/si,hatt/et war prononc-éier-t ginn mir ware prononc-éier-t ginn dir waart prononc-éier-t ginn si ware prononc-éier-t ginn Futur I ech wäert prononc-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert prononc-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif prononc-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif prononc-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier prononc-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles