Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

raach-en rauchen (D) – fumer (F) LexicoLux Stammformen raach-en – raach-t – ge-raach-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech raach-en du raach-s hien/si,hatt/et raach-t mir raach-en dir raach-t si raach-en Perfekt ech hu ge-raach-t du hues ge-raach-t hien/si,hatt/et huet ge-raach-t mir hu ge-raach-t dir hutt ge-raach-t si hu ge-raach-t Plusquamperfekt ech hat ge-raach-t du has ge-raach-t hien/si,hatt/et hat ge-raach-t mir hate ge-raach-t dir hat ge-raach-t si hate ge-raach-t Futur I ech wäert raach-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-raach-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif raach-en du géifs raach-en hien/si,hatt/et géif raach-en mir géife raach-en dir géift raach-en si géife raach-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-raach-t du häss ge-raach-t hien/si,hatt/et hätt ge-raach-t mir hätte ge-raach-t dir hätt ge-raach-t si hätte ge-raach-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular raach! Plural raach-t! ge-raach-t raach-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi ge-raach-t du gëss ge-raach-t hie/si,hatt/et gëtt ge-raach-t mir gi ge-raach-t dir gitt ge-raach-t si gi ge-raach-t Perfekt ech si ge-raach-t ginn du bass ge-raach-t ginn hien/si,hatt/et ass ge-raach-t ginn mir si ge-raach-t ginn dir sidd ge-raach-t ginn si si ge-raach-t ginn Plusquamperfekt ech war ge-raach-t ginn du waars ge-raach-t ginn hien/si,hatt/et war ge-raach-t ginn mir ware ge-raach-t ginn dir waart ge-raach-t ginn si ware ge-raach-t ginn Futur I ech wäert ge-raach-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-raach-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ge-raach-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ge-raach-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier ge-raach-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles