Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

racl-éier-en – racler (F) LexicoLux Stammformen racl-éier-en – racl-éier-t – racl-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech racl-éier-en du racl-éier-s hien/si,hatt/et racl-éier-t mir racl-éier-en dir racl-éier-t si racl-éier-en Perfekt ech hu racl-éier-t du hues racl-éier-t hien/si,hatt/et huet racl-éier-t mir hu racl-éier-t dir hutt racl-éier-t si hu racl-éier-t Plusquamperfekt ech hat racl-éier-t du has racl-éier-t hien/si,hatt/et hat racl-éier-t mir hate racl-éier-t dir hat racl-éier-t si hate racl-éier-t Futur I ech wäert racl-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert racl-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif racl-éier-en du géifs racl-éier-en hien/si,hatt/et géif racl-éier-en mir géife racl-éier-en dir géift racl-éier-en si géife racl-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt racl-éier-t du häss racl-éier-t hien/si,hatt/et hätt racl-éier-t mir hätte racl-éier-t dir hätt racl-éier-t si hätte racl-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular racl-éier! Plural racl-éier-t! racl-éier-t racl-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi racl-éier-t du gëss racl-éier-t hie/si,hatt/et gëtt racl-éier-t mir gi racl-éier-t dir gitt racl-éier-t si gi racl-éier-t Perfekt ech si racl-éier-t ginn du bass racl-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass racl-éier-t ginn mir si racl-éier-t ginn dir sidd racl-éier-t ginn si si racl-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war racl-éier-t ginn du waars racl-éier-t ginn hien/si,hatt/et war racl-éier-t ginn mir ware racl-éier-t ginn dir waart racl-éier-t ginn si ware racl-éier-t ginn Futur I ech wäert racl-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert racl-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif racl-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif racl-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier racl-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles