Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

repikéieren pikieren, versetzen (D) – repiquer (F) LexicoLux Stammformen repikéieren – repikéiert – repikéiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • präfigiertes Verb (re-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech repikéieren du repikéiers hien/si,hatt/et repikéiert mir repikéieren dir repikéiert si repikéieren Perfekt ech hu repikéiert du hues repikéiert hien/si,hatt/et huet repikéiert mir hu repikéiert dir hutt repikéiert si hu repikéiert Plusquamperfekt ech hat repikéiert du has repikéiert hien/si,hatt/et hat repikéiert mir hate repikéiert dir hat repikéiert si hate repikéiert Futur I ech wäert repikéieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert repikéiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif repikéieren du géifs repikéieren hien/si,hatt/et géif repikéieren mir géife repikéieren dir géift repikéieren si géife repikéieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt repikéiert du häss repikéiert hien/si,hatt/et hätt repikéiert mir hätte repikéiert dir hätt repikéiert si hätte repikéiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular repikéier! Plural repikéiert! repikéiert repikéieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi repikéiert du gëss repikéiert hie/si,hatt/et gëtt repikéiert mir gi repikéiert dir gitt repikéiert si gi repikéiert Perfekt ech si repikéiert ginn du bass repikéiert ginn hien/si,hatt/et ass repikéiert ginn mir si repikéiert ginn dir sidd repikéiert ginn si si repikéiert ginn Plusquamperfekt ech war repikéiert ginn du waars repikéiert ginn hien/si,hatt/et war repikéiert ginn mir ware repikéiert ginn dir waart repikéiert ginn si ware repikéiert ginn Futur I ech wäert repikéiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert repikéiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif repikéiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif repikéiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier repikéiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles