Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

repik-éier-en pikieren, versetzen (D) – repiquer (F) LexicoLux Stammformen repik-éier-en – repik-éier-t – repik-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • präfigiertes Verb (re-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech repik-éier-en du repik-éier-s hien/si,hatt/et repik-éier-t mir repik-éier-en dir repik-éier-t si repik-éier-en Perfekt ech hu repik-éier-t du hues repik-éier-t hien/si,hatt/et huet repik-éier-t mir hu repik-éier-t dir hutt repik-éier-t si hu repik-éier-t Plusquamperfekt ech hat repik-éier-t du has repik-éier-t hien/si,hatt/et hat repik-éier-t mir hate repik-éier-t dir hat repik-éier-t si hate repik-éier-t Futur I ech wäert repik-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert repik-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif repik-éier-en du géifs repik-éier-en hien/si,hatt/et géif repik-éier-en mir géife repik-éier-en dir géift repik-éier-en si géife repik-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt repik-éier-t du häss repik-éier-t hien/si,hatt/et hätt repik-éier-t mir hätte repik-éier-t dir hätt repik-éier-t si hätte repik-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular repik-éier! Plural repik-éier-t! repik-éier-t repik-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi repik-éier-t du gëss repik-éier-t hie/si,hatt/et gëtt repik-éier-t mir gi repik-éier-t dir gitt repik-éier-t si gi repik-éier-t Perfekt ech si repik-éier-t ginn du bass repik-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass repik-éier-t ginn mir si repik-éier-t ginn dir sidd repik-éier-t ginn si si repik-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war repik-éier-t ginn du waars repik-éier-t ginn hien/si,hatt/et war repik-éier-t ginn mir ware repik-éier-t ginn dir waart repik-éier-t ginn si ware repik-éier-t ginn Futur I ech wäert repik-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert repik-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif repik-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif repik-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier repik-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles